Ասում են մի գիշեր Արևելքի թագավորը երազ է տեսնում, իբր, երկնքիցը գայլեր են թափվում։ Զարհուրած վեր է թռչում տեղից, չի իմանում, թե ո՞նց հասկանա էս երազը։
Հրաման է տալիս․ ով երազը մեկնի, բացատրի, նրան հարյուր ոսկի կտա։
Մի աղքատ մարդ, էդ որ լսում է, բերնի ջուրը գնում է։ Արտում աշխատանք է անում, բայց ուշքն ու միտքը էն հարյուր ոսկին է։
Մեկ էլ տեսնում է՝ հրես իր բնիցը դուրս եկավ մի օձ․
-Մարդ-ախպեր, որ թագավորի երազի միտքը քեզ ասեմ, հարյուր ոսկին որ առնես, կբերե՞ս ինձ հետ կիսես։
-Հա, բա ո՞նց,— ասում է աղքատը,— դու ասա՝ ես կկիսեմ։
Դե գնա,— ասում է օձը,— թագավորին ասա, որ․․․
Send an email
