Հեղինակ` Քրիստ Մանարյան
Ռեժիսոր`Հրաչ Քեշիշյան
Հայը միշտ խաղաղասեր է, բայց և հպարտ՝
Ազգովի կռվում կերտել է Սարդարապատ,
Շատ է տեսել նվաճող ու չարիք,
Բայց պահել է իր սուրբ հողը միշտ անառիկ։
Իմ եղբայր, դու չտեսար գրոհը վրջին՝
Դու քո կյանքը զոհեցիր արյանդ կանչին,
Մերն է բարձրունքը արյամբ գրավված՝
Մեզնից վեր մեր եռագույնն է, մեկ էլ՝ աստված։
Արև շողա թող Արցախ աշխարհին՝
Վերականգնենք սահմանները մեր հին,
Բացվի թող լույսը օրվա հետ հզոր,
Երբ ամեն հայ կլինի զինվոր։
Քանզի բարդ է հայի բախտը հին օրերից,
Հին ոսոխը դարավոր գալիս է նորից՝
Մի բռունցքի պես դառնանք կուռ բանակ՝
Չի հաղթի հային ոչինչ էլ այն ժամանակ։
