Կար-չկար մի գորշ իշուկ կար, որն աշխարհում ամենից շատ սիրում էր պարել։ Նա կրկեսի իշուկ էր, երբ կրկեսի նվագախումբը սկսում էր նվագել, իշուկը հիասքանչ կերպով պարում էր, և բոլորը բղավում էին․ «ապրե՜ս, իշու՛կ»։
Բայց մի տխուր օր կրկեսը փակում են և տերն իշուկին ծախում է բանջարեղեն վաճառողին ․․․
