Արաբական հեքիաթ
Մի անգամ երեկոյան մի աղքատ մարդ տուն էր վերադառնում: Անիծելով իր բախտը նա դառնությամբ բողոքում էր.
— Երջանկությու՜ն… ի՞նչ է երջանկությունը, ու՞ր է դա, թող այդ երջանկությունը անիծյալ լինի:
Ճակատագիրը կամեցավ, որ երջանկությունն արձագանքի աղքատին: Երջանկությունը բռնեց աղքատի ձեռքն ու ասաց.
— Արի, մի վախեցիր, ես քո երջանկությունն եմ …
