Աշխարհում կար մի մարդ։ Նա ամենատխուր մարդն էր բոլոր ամենատխուր մարդկանցից։ Նրան ոչինչ չէր ուրախացնում․ ո՛չ լուսաբացը, ո՛չ մայրամուտը, ո՛չ գեղեցիկ երաժշտությունը, ո՛չ էլ երեխաների ծիծաղն անգամ։ Նա այնքան տխուր էր, որ ոչ մի բանից հաճույք չէր ստանում․ ո՛չ ուտելուց, ո՛չ քնելուց, ո՛չ գիրք կարդալուց, ո՛չ էլ նույնիսկ չկարդալուց։
Send an email
