Կար-չկար մի երիտասարդ սրնգահար կար։ Նա հրաշալի երաժիշտ էր ու գերում էր բոլորին իր նվագով։ Նա թափառում ու նվագում էր իր երկրի տարբեր քաղաքներում ու գյուղերում։ Ամեն ինչ լավ կլիներ, բայց արի ու տես, որ այդ կողմերում շատ էին չարքերն ու սատանաները ու մարդկանց հանգիստ չէին տալիս․․․դե նրանց գործն էլ դա է։ Նրանք նկատել էին, որ ուր էլ նվագում է սրնգահարը, այնտեղ մարդիկ դառնում են ավելի բարի ու ազնիվ, և այդ իսկ պատճառով ատեցին սրնգահարին․․․
Send an email
