Հոպլյա՛, հեքիաթ

Հնդկաստանում Սադի անունով մի փոքրիկ տղա էր ապրում։ Նա սիրում էր մռնչալ վագրերի վրա։ -Զգու՛յշ եղիր,- ասում էր նրան մայրիկը,-…

Բալու Շահն ապրում էր Գուջարաթում։ Նա շատ ժլատ էր և նույնիսկ իր համար փող ծախսել չէր սիրում։ Մի օր, ճամփեզրին,…

Աշխարհում մի Մատիտ էր ապրում։ Նա շատ էր սիրում նկարել զանազան գծիկներ, օղակներ ու շրջանակներ։ Բայց մի անգամ էսպես որոշեց․…

Մեր տզզանը ճանճ էր փոքրիկ, Փոքրիկ ճանճ էր ոսկեփորիկ, Ճանճը մի օր դաշտը մտավ, Դաշտում քսան դրամ գտավ: Շուկա թռավ…

 Հ․Թումանյան Լինում է, չի լինում մի պառավ, էս պառավն իր էծը կթում է, կաթը վեր դնում, գնում է ցախ ու…

Կլավդիոն փոքր տղա էր: Մի առավոտ խաղում էր դարպասների մոտ, իսկ փողոցով  կորացած, ձեռնափայտով մի ծերունի էր անցնում՝ ոսկեզօծ ակնոցով:…

Երեք խոզուկները՝ Նաֆ-Նաֆը, Նիֆ-Նիֆն ու Նուֆ -Նուֆն ապրում էին անտառի հարևանությամբ: Ողջ ամառ ուրախ խաղում էին, պարում, թռչկոտում: Թվում էր,…

Հ․Թումանյան Լինում է, չի լինում՝ մի աղքատ ջաղացպան։Մի պատռված քուրք հագին, մի ալրոտ փոստալ գլխին ապրելիս է լինում գետի ափին,…

Հ․ Թումանյան Ժամանակով մի մարդ է լինում, ունենում է մի աղջիկ, անունը՝ Ծաղիկ։ Մի անգամ օտարություն գնալիս, հերը հարցնում է․…

Հին օրերին երկնակամարում ո՛չ Արևն էր փայլում, ո՛չ էլ՝ Լուսինը։ Մութ էր, և միայն բուն էր ընդունակ իր ճանապարհը լուսավորել…