Ապրիլի 5-ին կայանալիք Սահամանդրական փոփոխությունների հանրաքվեին ընդառաջ Հայաստանում նախընտրական քարոզարշավ է սկսվել։ Ձևավորվել են «Այո»-ի և «Ոչ»-ի ճակատներ։ Երկու շտաբերն էլ հնարավոր բոլոր եղանակներով փորձելու են որքան կարող են շատ մարդու վստահեցնել, համոզել, ներշնչել իրենց ճշմարտացիության մեջ։ Հենց սա էլ քարոզչությունն է։
Քարոզչությունը տեղեկատվությունից տարանջատելը մեդիագրագիտության կարևոր բաղադրիչ է։ Մեր նախորդ էպիզոդում խոսել էինք այն մասին, թե ինչպես է պրոպագանդան ոչ միայն գործիք դարձնում, այլև թիրախավորում երեխաներին։ Քարոզչության դեպքում ևս երեխաները հաճախ են դրա հասցեատերերը դառնում։ Թեև «Հանրակրթության մասին» ՀՀ օրենքով արգելվում է ուսումնական հաստատություններում քաղաքական քարոզչությունը, նախկինում հայաստանյան ուսումնական հաստատություններում քարոզչության բազմաթիվ օրինակներ են գրանցվել։
«Լրատուն» մեդիա թանգարան» նախագծի ղեկավար Վահրամ Մարտիրոսյանի հետ զրուցել ենք քարոզչության գործիքների և դրանց ազդեցությունից խուսափելու եղնակաների մասին։ Էպիզոդում նաև դպրոցներում նախկինում իրականացված քարոզչության օրինակներ ենք քննարկել ուսուցիչ-պատմաբան Վահրամ Թոքմաջյանի հետ։
