Ես ու Տիգրանն այնքան տարված էինք խաղով, որ բոլորովին մոռացանք դպրոցի մասին, և երբ մեր կողքով անցնող տղամարդուն հարցրինք, թե ժամը քանիսն է, նա ասաց` «Ուղիղ երկուսը»։
Երկու ժամ… Իսկ մեզ թվացել է, թե ֆուտբոլն ընդամենը 10 րոպե տևեց… ուշացանք դպրոցից։ Ես վերցրեցի պայուսակս և գոռացի.
— Վազեցինք, Տիկ:
Լսենք Վիկտոր Դրագունսկու «Հրդեհ տանիքում կամ սխրանք սառույցների վրա» պատմության փոխադրությունը։
